Sa panahon ngayon, madalas nating marinig ang pahayag na “pantay-pantay na ang lahat ng kasarian.” Ngunit kung uunawain nang mas malalim, makikita nating nananatili pa rin ang maraming hamon na humahadlang sa ganap na pagkakapantay-pantay. Ang isyu ng gender equality o pagkapantay-pantay ng kasarian ay hindi lamang usaping panlipunan—ito ay isang mahalagang aspeto ng ating sistemang pang-edukasyon na dapat bigyang-pansin at unawain ng bawat kabataan.
Marami pa rin ang nagkakamaling isiping ang gender equality ay pagbibigay lamang ng mas malaking konsiderasyon sa kababaihan. Ngunit ang totoo, hindi ito tungkol sa pag-angat ng iisang kasarian. Ito ay tungkol sa pagtiyak na ang lahat—babae, lalaki, at kahit sinumang nasa pagitan—ay may pantay na pagkakataong umunlad, makilahok, at magtagumpay sa anumang larangang kanilang pipiliin.
Mula pagkabata, hinuhubog na tayo ng iba’t ibang stereotype: ang paniniwalang ang babae ay dapat manatili sa bahay, at ang lalaki ay hindi dapat nagpapakita ng emosyon. Ang ganitong mga kaisipan ay hindi lamang luma; ito ay hindi makatarungan at naglilimita sa ating potensyal. Sa kasamaang-palad, may ilan pa ring hindi bukas ang is isip sa pag-unawa kung paano nakasasama ang ganitong mga paniniwala. Kaya naman tungkulin nating hamunin at baguhin ang mga stereotype na ito at lumikha ng kapaligirang nagbibigay-daan sa bawat estudyante na tuklasin ang kanyang talento at pagkakakilanlan nang walang takot o pag-aalinlangan.
Ang paaralan ang dapat nagsisilbing pinakaligtas at pinakaunawaing espasyo para sa lahat, anuman ang kanilang kasarian. Dito dapat unang natututuhan ng mga kabataang Pilipino ang tunay na diwa ng gender equality—kung bakit ito mahalaga at paano ito nagbubukas ng pintuan para sa mas inklusibong lipunan.
Ang pagkapantay-pantay ng kasarian ay hindi lamang magandang ideya; ito ay isang pangangailangan sa modernong panahon. Kapag ang bawat isa ay binibigyan ng pantay na oportunidad, mas nagiging produktibo at progresibo ang ating paaralan at, sa kalaunan, ang buong lipunan.
Panahon na upang sama-sama nating itaguyod ang isang makatarungan at pantay na kinabukasan—isang mundong walang hadlang ang sinuman dahil lamang sa kanyang kasarian.
